Northland

Northland

Wat een prachtige rit was het van Muriwai richting Trounson & Waipoua! Aangezien je hier met camper niet harder dan 90km per uur mag, de wegen zich er niet echt voor lenen en het zonde is om al dit natuurschoon voorbij te crossen, genieten we van deze 250km en doen er zo’n 4 uur over. Dit is ook de maximale tijd die de kids momenteel blieven, dus we zijn allemaal erg blij als we er zijn :-).

We zijn aangekomen in Trounson Kauri Park, zo’n 20km onder Waipoua forest. Dit is een DOC camping: back to basic. DOC campings worden door het nieuw-zeelandse staatsbosbeheer onderhouden; prachtige locatie aan de rand van het Kauri-bos. Er staat nog 1 camper wanneer we aankomen, meer niet.... nou ja, we worden begroet door rondhoppende konijnen, zingende vogels en nog meer natuurschoon. Leuk!

We hebben trek, dus kokkerelen op de vierkante meter in de camper & daarna buiten aan de picknick tafel opeten. Heerlijk! Nog even voetballen en rondrennen alvorens we bij een prachtige volle maan & heldere hemel (koud!) weer gaan slapen. 

Als we wat stoerder waren geweest hadden we ‘s nacht al de ‘loopwalk’ (vast rondje in t Kauribos) van 40 minuten gewandeld.... op zoek naar Kiwi’s (de vogel,  niet de vrucht ;-) ), want die zijn hier vaak ’s nachts gespot! Maar stoer waren we niet, wel moe. En 2 kleine ukkies trek je ook niet ‘s nachts voor de lol uit hun bed....

Dus de volgende ochtend vol goede moed aan de Kauri loopwalk begonnen.... maar Sophia had er geen zin in; wij genoten van de prachtige zeer hoge en zeer oude Kauri bomen, alle megagrote varens en andere gave planten & bomen onder het genot van de klaagzang van Sophia. Alle kiwi’s die zich hadden willen laten zien aan ons bleven - terecht - ver weg.

Maar goed, we hadden deze dag nog een poging om te genieten van natuurschoon. 20km verder staat de Tane Mahuta in Waipoua forest: de oudste Kauri boom in NZ (ong. 2000 jaar oud) en tevens ook de grootste met een omtrek van 13.5mtr en zo’n 50mtr hoogte. De rit door Waipoua forest is echt prachtig; en dan te bedenken dat deze slingerweg door het oerwoud gewoon de State Highway is, geen afslag of ander weggetje. Nee, hier gaat de snelweg (nou ja, ong 35-50km per uur) gewoon door het oerwoud. Het is zo’n slingerweg met aan beide kanten vegetatie alsof je in the Lost World Jurassic Park rondrijdt; hoge bomen, megagrote en hoge varen (3-5mtr hoog)... de enigen die in dit beeld nog ontbreken zijn de dinosariërs. Prachtig!

We wandelen wat af, staan eerst nog bij de verkeerde kauri’s, maar als je er dan bent, zie je t meteen. Ongelovelijk wat is die boom megagroot! Indrukwekkend en heel memorabel, vooral ook door t kleine klasje peuters dat aan de voet zit van de boom en maori-liedjes zingt. Te schattig! Caspar & Sophia swingen mee! Want ook de Hokey Pokey herkennen we in t Maori wel, nou ja, het deuntje dan :-).

Na Waipoua rijden we van de oostkust door naar de westkust van Northland. We gaan naar Paihia dat vlak naast Waitangi ligt: de bakermat van de Nieuw-Zeelandse geschiedenis. Hier ondertekenden de Maori-chiefs de overeenkomst met het britse koninkrijk. Hier is nog steeds veel discussie over met name door diverse Maori-stammen. Protesterende Maori’s zijn wij in ieder geval hier niet tegengekomen.  Caspar vindt de Maori’s wel interessant en dan met name de tattoeages, dus hij heeft zijn eigen armen met pen ‘getattoeerd’ :-)!

En ook hier geldt: wat is het hier mooi! Nu weer aan de kust. De camping is top & staat op loopafstand van het strand, t.o. de supermarkt, de ijsjeswinkel en het speeltuintje met het mooiste uitzicht over de Bay of Islands.

We blijven hier 3 nachten. Beetje bijkomen van de vorige ritten, genieten van het weer, de kust, speeltuin & Waitangi treaty grounds & ook nog even met de boot naar Russell geweest.

De Waitangi treaty ground en het openlucht museum was echt prachtig! Hier kennis gemaakt met de diverse maori liederen en wapens door een super leuke maori-dansgroep. We zaten in hun prachtige ontvangstruimte die helemaal was aangekleed met maori houtsnijwerk. Mooi en indrukwekkend, zeker in combinatie met hun sterke zang en dans. Caspar en ik hadden ons vooraan weten te positioneren met de fotocamera :-) en Sophia bleef bij papa in de rugdrager, want het is toch best spannend al die tong-uit-stekende mannen en vrouwen met die grote boze en gekke ogen. Het ging prima!

Hierna nog de grootste oorlogskano van de Maori gezien; er zijn 76 peddelaars nodig om deze voort te bewegen. Zeer indrukwekkend. Als je de maori kano van Volkenkunde in Leiden kent; die, maar dan zo’n 5x langer! 

We hebben het heerlijk gehad in Trounson, Waipoua & Paihia! Bye bye Northland, Hello Waikato & Coromandel region.

Volgende halte: De Coromandel, een prachtig schiereiland op zo’n 400km afstand, weer richting Auckland: dus camper inpakken & voorbereiden, ipad, ipod, iphone en i-anything opladen (heilig item tijdens t auto rijden ;-) )

Tot laterzzzzz!

(ps: geprobeerd fotos van de grote camera te uploaden, maar het formaat is te groot, duurt te lang. dus het blijven voorlopig alleen de iphone fotos die we uploaden)