Milford road & sound

Na prachtig Lake Tekapo, Mount John & Lake Pukaki overnachten we in Omarama; een tussenstop op weg naar Te Anau; het voorportaal voor de Milford Sound (Fjordland).

Maar voordat we uitgerust op weg kunnen besluit eerst nog de buurvrouw van de naastgelegen camper om rond 23:00 nog even de camper deur te openen.... nou ja, die van ons dus! Wij waren klaar om te gaan slapen, alles beetje opgeruimd en aan kant, campingsmoking aan en .... dan gaat ineens de deur open. In een splitseconde realiseer je je dat je allebei binnen bent & de kids liggen te slapen , dus WIE doet dan die deur open...?!?!? Wouaaaaaaaaaa....! Ik gil het uit, spring door de camper heen... schrik me wezenloos!! Gelukkig dus buurvrouw ook en die druipt af met een zacht sorry. “Verkeerde camper,... buurvrouw!!!”

Vol met adrenaline trachten we te gaan slapen,... want morgen een lange rit en de hele dag regen. En dat op Enar’s & Caspar’s verjaardag! De slingers hangen, de sfeer is goed. Het is werkelijk een prachtige rit ondanks of dankzij de regen. We zijn aan het eind van de dag in Te Anau waar de zon schijnt en we getrakteerd worden op een prachtige zonsondergang; de lucht staat in vuur & vlam. De weersvoorspellingen zijn top, dus dat wordt gelukkig de Milford Road & Milford Sound (eigenlijk een Fjord) met veel zon. Fijn!

Het besluit om ons reisschema om te draaien (vanwege het weer) is nog steeds een topbeslissing geweest!! We volgen de zon in het land waar alles zo van het weer afhangt :-). 

Had ik het al gezegd...?!? Oh wat is het ook hier mooi! We komen in alpine landschap en klimaat, maar onderweg toch ook oerwoud. We passeren weer een mijlpaal, de 45e breedtegraad. NZ plaatst overal van dit soort leuke bordjes en maken zo van veel leuks & moois een scenic lookout.

In Milford is niet veel te doen behalve met de boot een tocht door de fjorden te nemen. Met dit mooie weer een must dus we reserveren voor de volgende dag 9:00. Wel een grote boot en maar 1.5uur want de moppies houden het niet veel langer vol. de boottocht in Aitutaki ligt nog vers in het geheugen.... Met de start van de zomer wordt ook de aantallen toeristen groter dus we gaan vroeg, in de hoop de massa voor te zijn.

Maar voor deze tocht eerst nog chillen op de enige camping (lodge:-) ) in de hele Milford sound. In het oerwoud, prachtig gelegen en superluxe!! Enige nadeel van Milford; de zandvliegjes. De maori god vond Piopiotahi (milford sound) te mooi en wilde niet dat er mensen zouden wonen, dus zorgde de maori god ervoor dat hier ook zandvliegen kwamen....! Irritante beestjes!! 

Maar goed, hier @milford lodge kunnen we ook heerlijk eten in het PioPio cafe. Eindelijk weer eens echt lekker eten,... want de andere dagen kookt mama :-).

Volgende ochtend heerlijk vroeg bij de boot en ja hoor; relatief rustig! Fijn!! En prachtig weer; nog fijner!!

We genieten van een heerlijk ontbijt aan boord en alle uitleg. Genoeg fotomomenten & de majestueuze fjorden zijn ronduit moooooooooi! Zelfs Sophia zegt ‘moooooi’ . We worden getrakteerd op dolfijnen, penguins en fur seals! Dit gecombineerd met niet al teveel medepassagiers en veel zon maakte deze 1.5uur perfect!

Als afsluiter gaan we nog vlak langs een prachtige waterval. Je kan er bijna onder staan,... zoooo dichtbij! 

We rijden voldaan weer terug over de Milford Road; een indrukwekkende weg tussen de hoge, steile bergen waarbij nog stukken gletsjer te zien zijn die heel vroeger deze fjorden hebben uitgehold. Zeer indrukwekkend! Je voelt je hier zo nietig tussen al dat natuurschoon, maar ook t geweld als je je resliseert hoe zich dit allemaal gevormd heeft over al die decennia, eeuwen, eonen etc...! 

Volgende halte; Queenstown! De stad voor adrenaline-junkies!!