Bye bye fantastische reis!!

Bye bye fantastische reis!!

Time flies when you are having fun. Een bekende uitspraak en zeer toepasselijk hier. 

We zijn weer veilig thuis na een heerlijke reis. Eén om niet te vergeten en één om zeker te herhalen.

De reis naar SF vanuit NZ was op z’n zachtst gezegd gedenkwaardig! Zoveel turbulentie nog nooit meegemaakt! Zelfs de piloot noemde deze vlucht er één voor in zijn logboek. En hij zei nog lekker anecdotisch; “vroeger betaalden we allemaal grofgeld voor zo’n ritje in Disney World”. De rit vanuit NZ over de Pacific schijnt wel bekend te staan als ‘bumpy ride’, maar dan met name de laatste 1.5uur van de rit. Maar nu dus niet. Gelukkig sliepen de moppies overal door heen,... ja Enar ook en was ik dus alleen in mijn turbulentie-stress... en dat terwijl ik echt geen angsthaas ben..! Therapeutisch fotos terugkijken van paradijs-op-aarde Rarotonga & Aitutaki deed véél goed :-).

Ook in San Francisco hebben we genoten; lekker uitrusten, beetje rondwandelen in de stad, wat zwemmen in het hotel, verwonderen in Alcatraz en heerlijk eten @Mel’s drive-in, your all American diner. Doordat het een dag voor onze aankomst flink geregend heeft was er gelukkig niets te merken van de bosbranden en een dag later was ook zo’n 95% onder controle.

Dat we met Thanksgiving in de US waren en we ook de aftrap van het kerstseizoen hier hebben gezien was toch wel bijzonder. Het is hier echt een ware gekte met zo’n Black Friday ondanks dat de regen 24 uur echt met bakken uit de hemel kwam! De Drie Dolle Dwaze Dagen bij de Bijenkorf zeg maar, .... en dat in élke winkel.

We hebben een rondje door de stad gewandeld en zijn langs de enorme kerstboom van Union Square gelopen. Wat een enorme boom; zo hebben we ze in NZ héél véél gezien in het bos, langs de weg. Prachtig!

Gelukkig waren de weersvoorspellingen voor de volgende dag in SF prima en hebben we kunnen genieten van spannend Alcatraz. We hoorden vanuit NL dat de dag voordat wij gingen bij een naastgelegen pier een ferry de kade flink had geramt. Niks van gemerkt gelukkig. Alcatraz is erg indrukwekkend en de moeite waard als je in SF bent (boek de ferry wel ruim van tevoren!).

‘s Middags nog rond gewandeld in de stad, heerlijke hotdogs gegeten en een ritje gemaakt met de cable car (historische trams) naar Fisherman’s wharf. Een prachtig ritje in zo’n historisch trammetje op houten bankjes over de diverse heuvels van SF, richting de kust. Leuk!

En, dan is daar in eens Debby, goede vriendin van de familie en KLM-stewardess. Zij vliegt zondag mee terug naar NL met ons. Zij aan het werk en wij als passagiers. Gezellig!!

Doordat Black Friday hier het hele weekend duurt was er tijd genoeg om zelf ook nog even op de iets rustigere momenten te winkelen, om en om. Dus nieuwe koffer kopen want, ondanks dat we niet al te veel geshopt hebben verzamel je toch ongemerkt heel veel extra spullen op zo’n reis (en hebben we ook veel weggegooid). Maar de belangrijkste verzamelingen zijn toch die prachtige herinneringen aan deze reis... en die wegen gelukkig niets extra. Anders zouden we echt megazwaar zijn ;-). 

Het besef dringt nu echt door; we gaan naar huis. Aan al het goede komt een eind. Enigszins weemoedig halen we prachtige herinneringen boven aan deze mooie reis en denken we na over onze volgende bestemmingen....

De vlucht terug was pittig! Ondanks de supergoede zorgen van Debby en het KLM team weigerden beide moppied tijdens deze nachtvlucht te gaan slapen. Lang leve inflight entertainment... alleen Sophia kon het niet echt bekoren en dat was een wat grotere uitdaging. Maar goed, doordat zij ons ook wakker hielden hebben we wel het Noorderlicht boven Groenland kunnen zien; een prachtig en indrukwekkend moment! En ja, moppie viel 1 uur voor de landing heerlijk in slaap..... ;-)

Is zo’n reis het nou echt waard? En dan met 2 van die kleine kids? Vragen die we geregeld kregen. We kunnen absoluut zeggen JA, vooral DOEN!!

Maar, het ziet er allemaal natuurlijk prachtig uit, maar dat is niet altijd zo.

Het is soms echt pittig! Wij hebben een relatief rustig reisschema aangehouden, maar dan nog is het best intensief. Los van het feit dat je 6.5 week zeer intensief samenleeft ;-). Maar nog steeds zo de moeite waard!

Ondanks alle goede voorbereidingen gaan er ook wel eens dingen niet zoals je het wilt; zware verkoudheden die maar niet overgaan, krentenbaard die echt genadeloos toeslaat. Bezoek aan de huisarts in het buitenland, diverse apotheken, altijd spannend zeg maar (gelukkig is NZ prima qua zorgsysteem en met veel apotheken door het hele land verspreid, ook in de verste uithoeken waar je weinig anderen tegenkomt). Koortsuitslag, oogontstekingen, diverse vingertjes tussen lades & deuren enzo, erg koude nachten in de camper....

Alles te overkomen uiteraard. Of dan de momenten dat je denkt “oh oh....”, als zoonlief voltrots met mijn ipod liedjes luistert (dat deed ik ook toen we op vakantie gingen, goede herinneringen aan) terwijl we een lange rit maken over prachtig zuidereiland en je geniet van de superindrukwekkende natuur, en je keihard vanaf de achtercabine hem hoort meeblèren met “... en we hebben Drank & Drugs, en Drank & Drugs...”. Parenting-faux-pas zoveel en daar is de realiteit weer. Of moppie wiens slaapritueel zo’n 5 minuten bedroeg voordat ze ging slapen voor deze reis, inmiddels was uitgebreid tot een routine van een uur, exclusief en alleen voorbehouden aan papa. En groenten eten op vakantie....?!? Nee toch! Dus lang leve de blender om 3 of 4 verschillende groenten te kunnen ‘verstoppen’ in de pastasaus zodat ze nog enigszins vitamines binnenkrijgen. Want pasta met lekkere saus elke dag is gelukkig geen probleem, net als 3x per dag friet, ijsjes.... 

Alles te overkomen door flexibel te blijven en héél goed tot 100 te kunnen tellen. Niet dat dat altijd lukte.... 

Een reis om nooit te vergeten en absoluut te herhalen!!

Dank voor jullie lieve berichten en het meelezen & kijken! Tot snel weer.